ظهر روز پنج شنبه، روابط عمومی سیما از تغییر مدیران شبکه های یک و پنج تلویزیون خبر داد. علیرضا برازش، مدیر باسابقه سیما، از مدیریت شبکه یک کنار رفت و مجید زین العابدین جایگزین او شد. زین العابدین که تا پنج شنبه مدیر شبکه پنج بود، با کوچ به شبکه یک، جای خود را جواد رمضان نژاد، مدیر شبکه افق داد.
به گزارش روزنامه خراسان، بنابراین حالا به صورت رسمی، جواد رمضان نژاد مدیر دو شبکه سیماست؛ افق و پنج. اگرچه پیش بینی می شود عمر مدیریت او همزمان در دو شبکه کوتاه باشد و باید منتظر انتصاب یک مدیر جدید برای شبکه افق نیز باشیم. انتصابی که شاید چون هماهنگی های بیشتری را می طلبید، به تأخیر افتاده است.
یاران ضرغامی کمرنگ تر می شوند
با توجه به سیاست های جدید انتصاب مدیران در تلویزیون، به نظر می رسد باید علیرضا برازش را دیگر از جمع مدیران ارشد تلویزیون جداشده دانست. او که دانش آموخته مقطع کارشناسی ارشد در رشته علوم قرآن و حدیث است، در سال های ابتدایی دهه هشتاد، به عنوان کارشناس مذهبی سریال های تلویزیون وارد رسانه ملی شد و در سال 84، همزمان با موج تغییرات ضرغامی در تلویزیون، به عنوان مدیر شبکه یک منصوب شد و از آن زمان تا به حال، در سمت های مختلف مدیریتی رسانه ملی حضور داشته است.
برازش یکی از بازماندگان دوره عزت ا... ضرغامی بود که در ابتدای دوران ریاست ضرغامی، از سطح کارشناس مذهبی به سطح مدیر شبکه ارتقا یافت. او احتمالاً به اصغر پورمحمدی خواهد پیوست و یک مسئولیت بی خاصیت (احتمالاً مشاور) دریافت خواهد کرد.
مدیران جدید چه کسانی هستند؟
مجید زین العابدین و جواد رمضان نژاد علاوه بر این که هر دو در سال 1356 به دنیا آمده اند، در یک زمینه دیگر نیز اشتراک دارند؛ هردوی آن ها جزو بدنه جوان مدیران سازمان صداوسیما هستند که از همین رسانه برآمده اند. آن ها غالب مسئولیت های قبلی خود را در سطوح پایین تر سازمان صداوسیما گذرانده اند و از بدنه این سازمان جدا نیستند.
زین العابدین از مسئولیت های خُردی چون کارشناس اداره کل حقوقی صداوسیما و تهیه کنندگی برنامه های سیاسی شبکه خبر شروع کرده و مراتب مدیریتی را پله پله طی کرده است. جانشین سردبیر بخش خبری 20:30، سرپرست گروه اجتماعی شبکه خبر، سرپرست گروه معارف شبکه سه، قائم مقام شبکه سه و در نهایت مدیریت شبکه سه، مهم ترین سمت های مدیریتی زین العابدین بوده است که البته در این آخری (مدیر شبکه سه) کارنامه موفقی نداشت.
جواد رمضان نژاد نیز سردبیر و طراح گفت وگوی جمعه شبکه قرآن بوده و جانشین سردبیر اخبار جوانه ها هم بوده است.
رمضان نژاد کارش را از سردبیری بخش های مختلف خبری در شبکه های رادیویی فرهنگ، تهران، جوان و پیام شروع کرده و بعدها مدیر گروه مستند شبکه چهار و عضو شورای راهبردی مرکز سیمافیلم هم شده است. تفاوت مهم کارنامه زین العابدین و رمضان نژاد در این است که نفر دوم، در نهادهای فرهنگی خارج از سازمان صداوسیما هم مسئولیت داشته است. عضویت در هیئت مدیره سازمان هنری-رسانه ای اوج و مدیریت مجتمع آموزشی شهید آوینی، نشان از روابط خوب او با نهادهای فرهنگی غیرصداوسیمایی دارد.
جوان گرایی ادامه دارد
زین العابدین و رمضان نژاد به همراه چهار نفر دیگر، مهم ترین اعضای گروهی هستند که در بدنه مدیران سازمان صداوسیما، «جوان» محسوب می شوند. دیگر اعضای این گروه سیدسلیم غفوری مدیر شبکه مستند (متولد 52)، محمد سرشار مدیر شبکه کودک (متولد 60)، مسعود معینی پور مدیر شبکه چهار (متولد 62) و علی فروغی مدیر شبکه سه (متولد 60) هستند. آن ها در برابر افرادی چون اصغر پورمحمدی، علی دارابی، مرتضی میرباقری، مهدی فرجی، محمدرضا جعفری جلوه و... که اغلب در دهه های بیست و سی متولد شده اند، جوان هستند. این گروه شش نفره که در سال های اخیر در راستای جوان گرایی به بدنه مدیران تلویزیون تزریق شده اند، مهم ترین امید علی عسگری و میرباقری برای چابک سازی، کار جهادی و بهینه سازی در ساختار رسانه ملی هستند. از نظر مدیران عالی رتبه تلویزیون، تنها دهه پنجاهی ها و دهه شصتی ها هستند که می توانند سازمان عریض و طویل صداوسیما را نجات دهند.
3+3
همان طور که گفته شد، رمضان نژاد و زین العابدین با کارنامه ای کاملاً صداوسیمایی، در مسند مدیریت دو شبکه مهم قرار گرفته اند. با این حال این سیاست همواره به همین شکل نبوده است. علی فروغی، محمد سرشار و سیدسلیم غفوری سه چهره ای هستند که در میان این گروه شش نفره، خاستگاهی غیر از سازمان صداوسیما دارند. غفوری پیشتر مستندساز بوده، سرشار از حوزه هنری آمده و فروغی هنگام فعالیت در سازمان بسیج مستضعفین به صف مدیران پیوسته است. از این رو این شش نفر، از لحاظ نحوه آغاز مدیریت در ساختار رسانه ای صداوسیما، خود به دو گروه سه نفره تقسیم می شوند و هر دو گروه هم در میان شبکه های اصلی صداوسیما، نماینده دارند.
زین العابدین مدیر شبکه یک است و فروغی مدیریت شبکه سه را برعهده دارد. با این حال آن چه مشخص است، این که شیب این تغییرات، به سمت استفاده از نیروهای بدنه خود سازمان صداوسیماست؛ نه تزریق نیروها از خارج از سازمان.
نظر شما
